Life in Pai.....

Life in Pai.......
Daar zijn we weer. Tijd om bij te praten. Er zijn weer genoeg activiteiten de revue gepasseerd om verslag uit te brengen.
Gek eigenlijk, voor ons lijken de dagen net uren en de weken net dagen. Er is zoveel te ontdekken en te ervaren, te doen en te organiseren. Een dag vliegt voorbij, we zijn de hele dag bezig en als het avond is denken we bij onszelf: 'wat hebben we allemaal gedaan vandaag?' Veel, maar naar ons gevoel dus niet genoeg. We willen eigenlijk snel.....maar beseffen dat dat niet kan. We moeten ook hier in Thailand meegaan met de regels, wetten en culturen die het ritme bepalen. Dat is niet altijd makkelijk. Maar eigenlijk is het beter zo. Op deze manier maken we geen sprongen die we daarna weer terug moeten draaien. Wat we doen doen we goed, op de manier zoals het gebruikelijk is en zoals het dus past binnen de Thaise samenleving. Mensen moeten ook de kans krijgen ons te leren kennen. Zij willen ook weten wat voor een vlees ze in de bekende kuip hebben. Daarnaast zien we dat Thailand de regels ten aanzien van het starten van businesses aardig heeft aangescherpt ten opzichte van 2 jaar geleden. Dat wisten we al, maar het gevoel erbij krijgen is toch anders. Zo is het bijvoorbeeld niet mogelijk om een eigen zaak te starten (lees: kopen) zonder 5 Thaise participanten in de onderneming. Daarbij is de aandelenverdeling zodanig geregeld dat buitenlanders maximaal 49% van de aandelen in hun bezit mogen hebben. Vanuit Thaise visie gezien heel begrijpelijk. Ze willen graag dat de Thai meedelen in de economische groei en ontwikkeling van hun land. Voor ons.......iets lastiger. Maar goed, we zijn een global organization en krijgen projectaanvragen vanuit diverse 'windhoeken' . We zijn wat dat betreft dus niet gebonden en daardoor flexibel. Dat maakt ons op dit moment minder kwetsbaar. Ons concept past overal.
Het is een kwestie van 'never give up, believe and trust'. En daarbij dan gewoon keihard werken om het allemaal voor elkaar te krijgen :))!

Waar we heel blij mee zijn is de ontwikkeling van de Stichting Dragonfly.
We hebben onze eerste donatie al binnen; de ING heeft spontaan een leuk bedrag gestort nadat we met hen in gesprek zijn gegaan. Ze hebben zich verdiept in ons concept en kwamen terug met een donatie als blijk van respect voor het mooie concept. Daar zijn we natuurlijk heel trots op!
Op dit moment zijn we nl al druk bezig met de Stichting zonder dat daar financiële middelen tegenover staan. Met liefde en plezier investeren we in onze eigen organisatie; maar het moet uiteindelijk toch een mooie co-productie worden met donateurs en vanuit diverse fondsen. Denk daarbij aan eenmalige of structurele donaties, sponsoring, schenkingen, inzamelingsacties, etc.
Maar ook aan donaties in de zin van kennis, menskracht, diensten en materialen. Gelukkig is ons netwerk groot en zijn we al aan de slag gegaan met de benadering van potentials.

Om de stichting te ondersteunen bij de eerste ontwikkelingen zoeken we ook een vrijwilliger (HBO-niveau) die goed is in organiseren, kan doorpakken en initiatieven ontwikkelen. Ken je iemand die hiervoor geschikt is? Laat het ons dan weten. Thanx!

De projecten die we in onze vorige mail hebben toegelicht lopen nog steeds door. We hebben inmiddels 1 projectplan retour ontvangen, nl. dat vanuit Nepal. Nu is het zaak te onderzoeken of dit haalbaar is qua financiële middelen, maar ook qua organisatie. Dat vergt wel enige tijd en energie.
Niet ieder plan is haalbaar. Daar zullen we ook aan moeten wennen. De kans van slagen hangt van veel aspecten af. Veel kunnen we zelf controleren, maar er zijn altijd elementen die we zelf niet kunnen controleren. Belangrijk dus om vooraf alle kansen en risico's goed in beeld te hebben. Pas dan kunnen we rood of groen (of eventueel tijdelijk oranje) licht geven.
In Thailand zijn we bezig met het benaderen van scholen en het in kaart brengen van de behoeftes die er zijn om het onderwijs verder te optimaliseren. In sommige dorpen is het onderwijs kwalitatief nog erg laag. Daar denken we nog niet aan optimalisatie, maar meer aan het creëeren van een goede basis. Er valt nog veel te doen!

Inmiddels hebben we contact met een collega-organisatie in Cambodja. Cambodja is het buurland van Thailand en staat nog aan het begin van een lange, moeizame weg naar een eerste goede basis als het gaat om educatie, leef- en woonomstandigheden. De omstandigheden waaronder mensen leven zijn vaak schrijnend en de vraag naar humanitaire hulp is daaom ook groot. Cambodja is jarenlang geteisterd door oorlogen: denk aan de zware bombardementen tijdens de Vietnamoorlog, gevolgd door het zwaar destructieve regime van de Rode Khmer o.l.v. Pol Pot, de inval van de Vietnamezen en de daaropvolgende burgeroorlog. Pas sinds 2003 is de situatie in Cambodja stabieler en kan er langzaamaan gebouwd worden aan economisch herstel. We hoeven niemand te vertellen dat dit met veel bloed, zweet en tranen gepaard zal gaan. Wie weet, mogen we in dit, overigens prachtige land (google zelf maar eens op afbeeldingen), ook nog een kleine duit in het ontwikkelingszakje doen en de wereld voor een aantal onder hen wat mooier maken.

De website!! Bijna!!! We moeten nog wat kleine aanpassingen doen en dan kan de website online!
We zijn er super trots op! Jeroen heeft zichzelf ontwikkeld tot een ware webdesigner. Met al zijn automatiseringspassie en doorzettingsvermogen heeft hij een mooie site ontwikkeld die er zeker mag zijn. Het vullen van de site met teksten en foto's hebben we samen voor onze rekening genomen. Natuurlijk zijn nog niet alle bouwstenen opgenomen, er moeten nog zaken aan toegevoegd worden. Maar dat kan pas als we ook concreet wat te melden hebben over deze items. Als de site einde van deze maand (= dus inmiddels einde van deze week) online gaat mogen jullie ons laten weten wat jullie ervan vinden. Tips, advies en verbeterpunten zijn van harte welkom natuurlijk.

Inmiddels zijn we hard aan het werk om de ANBI-status (Status Algemeen Nut Beogende Instellingen) te bereiken. Deze status geeft belastingvoordelen aan zowel de stichting zelf als aan de donateurs. Donaties zijn dan gedeeltelijk aftrekbaar van de inkomsten- en vennootschapsbelasting. Deze week worden alle documenten opgestuurd om deze status te verkrijgen.

Wat doe we nog meer?
Tja, eigenlijk vanalles en nog wat.
Beleidsplannen schrijven, reglementen opstellen, vrijwilligersbeleid en contracten maken, huisstijl opmaken, organisaties als Unicef e.d. aanschrijven voor eventuele samenwerkingsprojecten, etc.

Pffffff..... als ik het zo lees is het best wel wat.
Daarbij denken we ook nog vaak aan jullie allemaal en willen we graag contacten onderhouden en digitaal socializen.
O ja, en we hebben een huisje dus dat betekent boodschapjes doen, koken, opruimen, wassen, enn alles wat daarbij hoort :((
Maar, vrees niet, we hebben ook nog vrije tijd.
We hebben onszelf beloofd dat de zondag, zoals het De Heere heeft bedoeld, een rustdag is.
Daar houden wij ons dus als praktizerend katholieken ons met liefde en plezier aan :))))))))
Onze zondag bestond dus uit..... vroeg opstaan na een eervolle zaterdagavond, ontbijtje met een eitje, swimmers aan, en lekker naar een zwembadje om tussen de regenbuien door (het regenseizoen loopt tot oktober) te genieten van het zonnetje. Want de temperatuur is prima: 30 graden Best lekker toch?!
Ach, dat we regelmatig onszelf betrappen op heftige brainstorm sessies en het ontwikkelen van wilde plannen is bijzaak.
Zolang we maar genieten!

Natuurlijk missen we onze familie en vrienden én NL heel erg.
We leven sober (;)) Geen kapper (help!!), geen fancy restaurants......
(hoewel, we hebben er toch 1 gevonden, en de wijn daar is géwéldig), geen hutspot met rookworst, geen wilde festivals en roze kermissen......
Maar.....dat wordt deels gecompenseerd door heel veel mooie ervaringen en nieuwe ontdekkingen.
En we blijven online hè..... we horen en zien elkaar zeker snel digitaal :)

By the way, wisten jullie dat;
- Nancy niet van kevers houdt van 10 cm groot die vliegen met de snelheid van een raket.....
- en ook niet van al die andere veel te groot uit de kluiten gewassen beesten....
- Jeroen een pedicurebehandeling erg kriebelig vindt...
- en inmiddels ook weet dat je erg ziek kunt worden van een massage.....
- je zelfs met dikke bewolking lelijk kunt verbranden...
- er meer botten en spieren in je lichaam zitten dan je ooit kon vermoeden.....
- wij dat inmiddels weten met dank aan sportschool Muay Thai .....
- wij nu echt weer aan de slag moeten....
- en deze rubriek hiermee afsluiten......

Dikke knuffels van ons.
Chok Dee!